Plantjies

Die natuur is ‘n wonderlike ding. Dit seën jou elke dag met ‘n nuwe gesig. Dit kleur ons lewens in. As jy gaan stil staan elke dag by ‘n plant kan jy letterlik sien hoe dit groei. Van die groenerigheid as dit deur die grond breek, tot waar dit ‘n volwaardige plant is. Dan in afwagting wag jy dat die blom moet oopgaan.

Dink die boere voel ook so oor hul gesaaides. Om daardie pit in grond te sit. Dit water te gee en te sien hoe die bruin grond groen lewe kry en dit al hoër en hoër groei. Dit maak ‘n mens se harte en lewens vol vreugde en geluk.

Harde werk bring soveel terug. Wat jy in ploeg is wat jy uit kry. So gaan dit in ‘n mens se lewe ook. Dit wat jy in ‘n verhouding sit  is wat jy uit kry.

Al die vreugde en vrede wat dit jou gee elke dag kan geld nie koop nie. Dit is soos ‘n rank plant. Arms vol liefde. Dit word net meer.

Maak nie saak waar en wat jy doen of is in die lewe nie. As jy alles met liefde doen kry jy dit dubbel terug. Moenie een dag huiwer om jou liefde te gee nie. Moenie iets terug verwag nie.

Wees soos ‘n boer. Gee dit water en wag dat dit vanself ontkiem. Liefde is geduldig. Tyd maak dit mooi.

Gebruik vandag om daardie plantjie van liefde te saai aan almal om jou.

TYD

Wat is lekkerder om wakker te word. Jou lyf te rek en strek na ‘n goeie nagrus. Jou maat goeie more te sê en te weet daar wag ‘n splinternuwe dag vir julle. Saam ontbyt te geniet en elkeen sy koers te kry vir die dag.

Het jy dalk ooit daaraan gedink dat dit dalk die laaste keer kon wees wat julle mekaar gesien het. Niemand weet wat die dag inhou nie. Het jy dalk gesê geniet jou dag ek is lief vir jou. Of is julle uitmekaar met ‘n wrok wat nog nie opgeklaar is nie.

Weer kom ek terug na daardie woordjie tyd. Maak tyd vir mekaar. Gejaagdheid bring hom/haar nie terug nie. Dit is al wie jy het. Jou maat. Die pa of ma van jou kinders. Woede en konflik maak dat mense uitmekaar dryf. Trots bou daarop voort.

Maak seker voordat julle uit mekaar gaan in die oggende dat die ander een jou liefde hoor. Ons kinders leer dit aan. Net een sinnetjie. Ek is lief vir jou.

As jy dit nog nie gedoen het vanoggend nie en julle is al uitmekaar. Stuur daardie boodskap of maak daardie oproep.

Gee jou liefde. Dat dit borrel uit jou lyf.

Vanaand kry jy alles weet terug.

Baie” tending loving care”.

Alle verhoudings is veronderstel om te wees.

Geniet jou dag.

Geniet jou liefde

Lewe vol uit.

LIEFDE

Elkeen van ons beleef verskillende liefde deur die jare in ons lewe.

Elke liefde word anders gespel en word anders beskryf en beleef.

Om te weet jou hart behoort aan iemand gee ‘n mens die gevoel van hier is die plek waar ek hoort.

Dit is my “Safe Haven”.

Partykeer is liefde lafhartig, partykeer is die liefde onvergenoegd.  Partykeer is die liefde seer, partykeer hou dit nie boek van die kwaad nie.  Partykeer is dit verspot, partykeer is liefde wat ‘n wa deur die drif te trek.  Partykeer is liefde net dit wat jy kort in die lewe om jou binnekant weer te laat voel of al die wurms uitgebroei het en die skoenlappers fladder in die rondte. Partykeer is liefde so erg dat dit soos ‘n stuk gat in jou hart voel as jy dit verloor het.

Vandag het ek weereens besef hoe kosbaar is tyd.  Hoe kosbaar is dit dat dit wat jy voel vir iemand om dit nie weg te steek nie, om jou masker af te haal, dalk is dit onmoontlik, maar jy lewe net nou.  Niemand beleef jou vreugde as jy dit wegsteek nie,  niemand is daar as jy val nie, net jy beleef dit alles alleen diep binne jou. 

Wanneer daardie liefde weg val, gaan staan jou wêreld, jy skuil agter jou donkerbril, jy voel of jy jou kan toe maak in ‘n donker kamer en net aan al die verwyte kan oor gee van wat as…

Mag die liefde van hom/haar vandag die vlerke van ‘n engele wees wat jy die hele tyd sal voel saam en om jou. Wat jy saam met jou kan dra vir al die dae vorentoe. Daardie een liefde wat jy nie vir enigiemand kan beskryf hoe dit voel nie  Daardie liefde wat so kosbaar is. Wat jou staande hou.

Wat in jou geglo. Jou lief het sonder grimering, wat jou net kon toevou soos jy is. 

Geen pretensies nie.  Net suiwer liefde. 

Liefde is ‘n kyk.  Liefde is aanraking. Liefde is om net daar te wees. Liefde is vertroosting. Liefde is blind. Liefde is saligheid. Liefde is hemels. Liefde is menswees. Liefde is vergifnis. Liefde is respek. Liefde is kommunikasie. Liefde kom spontaan. Liefde is onbeskryfbaar. Dit is net daar. Of glad nie.

Mag jy ook vandag suiwer liefde ervaar waar jy is.  Mag liefde vandag deur jou stroom soos ‘n rivier wat sy paadjie afloop na iewers.  Mag jy liefde gee sonder om terug te verwag. 

WARMTE

WARMTE

Daar is so baie soorte warmtes wat ‘n mens beleef in jou lewe.

Om langs ‘n vuur te sit en kuier is romanties.
Die vuur tonge wat met jou praat. Die hout wat rooi warm is en van soorte rooi verander soos dit brand. Dit maak jou rustig.

Die warmte van jou dier wat styf teen jou lê. Sy asemhaling wat jy hoor en sy lyfie sien op en af gaan. Daar is niks soos daardie onvoorwaardelike liefde van hulle nie.

Warmte wat boemelaars kry van koerantpapier waaronder hulle slaap in die aande wat hul beskerm teen die koue.

Warmte wat ‘n maat vir jou gee as jy vanaand styf in sy arms kruip. Daardie warmte wat jou beskerm teen die koue van die wreedheid van die wêreld.

Daardie warmte wat jou hart binne vloei as jy na jou boerdery kyk en die skape met hul mooiste lammers op die groei weiding sien wei. Jou hart wat swel van trots.

Daardie warmte wat jy binne jou voel vir 9 maande en dan jou hele lewe vol maak wanneer daardie bondeltjie die wêreld binnekom.

Die warmte wat wys van jou nek boontoe wanneer jy bloos. Dit bly een van die onbeskryflike mooiheid. Dit is altyd vir my ‘n teken van wat binne ‘n mens aangaan op daardie oomblik. Om te bloos beteken jy is ‘n “fake” nie.

Dan natuurlik daardie diep warmte wat liefde in jou bring. Jou are wat klop vol warm rooi bloed.

Die woord warmte beteken baie meer as wat ek en jy net kan dink.

Waar jy ook al is vandag.
Deel jou warmte uit wat van binne jou kom.
Dat almal jou hart kan voel en sien.
Baie se warmte kom deur hul oë.
Daar kom warmte deur aanraking. Daar kom warmte deur net daar te wees.
Of net te luister.

Ons almal is mense, ons hunker na warmte elke dag van ons lewe. Maak nie saak waar jy bly nie. Op die ewenaar, in die suidpool.

Daar waar jy is, en jy ontvang vandag warmte is jy een gelukkige mensie.

Dit is een van die kosbaarste gevoelings wat jy kan beleef.

LEWE

Sondagoggend het ek opgestaan. ‘n Nuwe dag was hier om dit ten volle aan te gryp. Met die bak wat vir my hoendertjies gevul was vol kos het ek opgeloop na hulle. Hulle was te bly om lekker kossies te kry. Die klein kuikens het erg lawaai dat ek hulle moet oop maak dat hulle net bietjie hulle bene kan rek voordat ek hulle weer moes toe maak as gevolg van die valke wat hulle vang. 

Op pad terug huis toe het ek die honde gesien oor iets staan. My seuntjie hoendertjie wat altyd op my skoot kom kuier het onder hulle gelê, ek het met my diepste stem geskree. My bene kon my nie vinnig genoeg tot by hom dra nie. Ek het hom opgetel. Hy het nog gelewe. Maar hy was nie lekker nie. Ek het hom op my skoot getel. Hom mooi bekyk waar het hy seer gekry. My hart het in my kas geklop. As dit maar net een van die ander was dan was die seer nie so seer wat ek in my hart gevoel het nie. Stadig maar seker het hy sy koppie opgetel. Ek het hom kom neersit by my op die bank op die stoep. Ek het hom toegegooi met ‘n warm serp. So nou en dan het ek vir hom laat water drink.  Die aand toe ek hom terug vat na die hok wat hy nog nie homself nie. Maar ten minste bietjie beter. Die volgende dag het hy beter gelyk, die derde dag was hy aan die gang maar nie die hoendertjie van ouds nie. Hy het skuil meer onder die voertuie en stap nie saam met die ander hoenders nie.

Om ons is alles dood, bo die grond is die gras verbleik, die grasse het hulle dooie kleur, maar onder die grond lewe hulle. Ons kan dit nie sien nie, maar hulle is nog hulle ou self. Die ryp en koue het die gras wat bo is net skade aangedoen, en dit verniel.

Hoeveel keer is dit nie so met die mens ook nie. Ons buite kant lyk opgebruik, lyk of ons paaie geloop het wat vol sinkplaat was. Al die plooie en kreukels op ons gesigte en hande maak dat mense twee keer na ons kyk. Jy kan amper dit in hulle oë en lyftaal beleef. Maar hul weet nie ten spyte van hoe ek lyk wat was my groei in my binne kant nie. Dat al die plooie en kreukels my met ‘n wenpad gelos het nie. Dat sonder dit het ek nie geestelik gegroei in my lewe nie. Sonder dit was ek nie die mens wat ek vandag is nie.

Dan kan ek weer die selfde sê van mense wat met seer en pyn geleef het elke dag van hulle lewe. Nie ‘n pil of behandeling het dit weg gevat nie. Nie ‘n glimlag of ‘n verrassing het dit verminder nie.

Nee dit was daar dag en nag, 24/7. As ons Vader dan besluit om hulle te kom haal is dit ‘n splinter nuwe lewe vir hulle daar waar hulle aan Sy voete is. Hulle is genees van alles. Hulle kan dan weer hulle self wees. Hulle kan loop, hulle kan sien, hulle pyn en lyding is vir altyd verby.

Of dit my hoendertjie is was seer gekry het en ek nie kan sien waar dit is nie, of dit die gras is wat duidelik winter belewe, of dit ek is wat olies moet aansmeer vir al my plooie en kreukels en of dit iemand is wat ten volle kan lewe as ons Vader hulle kom haal het. Almal van ons het daardie deeltjie wat net hy of sy van bewus is. Wat niemand anders van weet nie. Dit is amper soos dag en nag. As jou dag omgeruil is en dit voel soos nag.

Ek weet nie wie en wat jy is nie. Maar iewers is jy ook daar buite. Ek het hierdie laaste paar weke geleer dat ‘n mens nie alleen is met wat jy ook al veg in jou lewe nie. Mense bid vir jou, waarvan jy nie eers bewus is van nie, jy kry ‘n boodskap van iemand wat jy nie ken of per toegeval raak lees of hoor. Ons verloor partykeer ons spore, want ons wil alles self doen.

Gee oor, raak rustig en sien raak wat jy mis. Vat iemand se hand en bid saam. Daardie innerlik krag wat gebed gee kan berge versit. Harte sag maak. Vergifnis bekom. Gee liefde. Maak vrede. Sê ek is lief vir jou.  Voor dat dit te laat is. Vir ewig.

ONDERHOUD

My woord onderhoud kan weereens baie dinge beteken.  Ek as pa van my kinders moet onderhoud betaal elke maand want ek is geskei en dit is my reëling soos ek ooreengekom het.  Die kar se onderhoud kos my maandeliks baie, dink tog ek moet eerder na ‘n nuwer model soek. Ek het my onderhoud gehad vir ‘n pos waarvoor ek aansoek gehou het.

So baie keer in ‘n mens se lewe kom ‘n mens op daardie deel van jou pad waar jy voel in jou huidige werk kort jy  ‘n nuwe uitdaging of jou word verplig om te verhuis of as gevolg van aflegging moet jy weer die soektog begin na ‘n werksgeleentheid. 

In vandag se eeu is dit seker een van die moeilikste goed om te doen.  As jy dadelik uit jou huidige werk na ‘n volgende een kan skuif is daar geen foute nie.  Maar om van nuut af te begin is heeltemal ‘n ander storie.  Dit is amper of jy jouself moet bewys. Die ergste is dat jy in jouself begin twyfel.

Jy moet soort van jouself verkoop aan die mense met wie jy ‘n onderhoud het. Ek verstaan dat in vandag se tyd mense hul besighede beskerm met alles wat hulle het.  Dit is nie soos in die verlede wat jy sommer net iewers kon instap en ‘n werk kry nie. Nou is dit ‘n kwessie van wat jy kan bied vir jou nuwe pos. Is jy in staat om saam met die groep te groei na hul doelwitte. Sien jy die geleentheid om maar net nog ‘n werk te hê. Waar wil jy wees in 5 jaar. Hoe hanteer jy stres. Speel jou persoonlike lewe ‘n belangrike rol in die werk. Kan jy die twee skei van mekaar. Wat kan ek as persoon die besigheid bied, hoekom moet hulle my ‘n geleentheid gee.

My siening nog al die jare is, dit wat jy  insit in ‘n besigheid bring nie net vir die besigheid meer kliënte nie, maar dit bevoordeel jou ook. Kliënte diens is een van die belangrikste dele van ‘n besigheid. Sonder kliënte het jy nie ‘n inkomste nie. Die besigheid gaan agteruit.

Waar jy ook al in die besigheid lyn is, jy is deel van ‘n ketting waarom alles draai. Net een skakel wat nie werk nie en alles kom tot stilstand. Moenie mense aan ‘n lyntjie hou as jy werklik nie deel van hulle span wil wees nie. As jy maar net nog ‘n salaris wil verdien nie. Jy staan in die pad van iemand anders wat met hul hart werk wil aanvaar en met trots oor ‘n paar maande wil sê, wow “I made it”.

Ek het hard gewerk, ek het alles gegee wat van my verwag was, ek het vordering gemaak omdat ek in myself geglo het. As jou kop reg is, is dit moeilik om te misluk. Jou dryfkrag is net te baie. Kennis wat jy opdoen kan niemand by jou steel nie. Kennis is mag. Wees eerlik, mense moet jou vertrou, nie kan vertrou nie, daar is ‘n verskil. Behandel almal om jou soos jy behandel wil word. Sonder ‘n span is daar nie ‘n besigheid nie.

Laat die lig oor elkeen skyn, in ‘n span het elkeen sy/haar eie uniekheid of talent of geleerdheid. Moenie in daardie persoon se pad staan om sy lig te laat verdof nie. Dit is hoekom jy deel is van die span want elkeen moet sy/haar eie plek volstaan en as gevolg van dit val die wiele nie af nie. In teendeel die besigheid floreer uit sy nate uit.

So my raad aan elkeen in die lewe, pas jou kennis op, deel jou kennis, ons is een groot span op aarde ten spyte van ons verskille en ras. Wat het jy om te verloor, span saam met waar jy ook al is, lewe vorentoe, verlede is agter ons. Mag elkeen ‘n werk kry wat opsoek is na daardie een pos, en mag elkeen wat in ‘n pos is sy/hare, die beste na hulle vermoeë doen met ‘n glimlag in hul harte.

KONFYT

“Vreugde is soos konfyt: jy kan dit nie versprei sonder om ‘n bietjie op jouself te kry nie.”

                                                         Barbara Johnson

Is hierdie sin nie waar nie. Die brood wat uitgehaal uit die oond. Dit is warm, die geure trek die hele huis deur. Die broodmes word uitgehaal en die snye word gesny. Lekker dik, die botter word opgesmeer. Dit trek so vinnig en diep in die brood. In die spens staan jy rond en bekyk al die konfyte van groot bottels na die kleintjies. Al die soorte. Vye, perske, aarbei, druiwe en appelkoos. Op die ou einde word die sny brood in dele gesny met ‘n lepeltjie van elkeen op. Want in werklikheid weet jy nie watter een is die lekkerste nie. Met hierdie proses loop jy die risiko dat iewers van die konfyt op jou vingers sou beland het. Lekker taai, maar so lekker om dit af te lek. Koningskos.

Terwyl jy sit en die lekkerte op jou tong laat rol, is daar ‘n glimlag op jou gesig. In jou gedagtes sien jy al die harde werk wat hiermee gepaard gaan. Vrugte word gepluk in die boord, al die potte word nader geskuif, resepteboeke word gelees, dan begin die skil van die vrugte, suiker, water, sout en al die bestanddele word gemeng. Mengsel word oornag laat staan met die groot kokery die volgende dag.   

Die dag van groot dinge breek aan, al wat ‘n potjie is word nader getrek. Na baie ure en harde werk staan jy agteruit en bewonder jou daad van die dag. Diep binne jou weet jy dat die winkel se konfyt nie naby jou konfyt kom nie. Dit is so ‘n lekker gevoel om te weet dat daar waar elke botteltjie oop gemaak gaan word, ‘n stukkie van jou sal daar wees. Hoe anders kan ‘n mens se hart nie as om warm te klop nie. 

Ek het nog nooit konfyt geëet wat daar nie ‘n lekseltjie op my hand agter gebly het nie. Taai is nie die woord nie, maar die lekkerte wat jy proe as jy dit aflek is wonders. Dit is presies dieselfde met ‘n mens. As jou binneste uit sy nate bars van liefde en vreugde sal almal om jou deel wees van dit. Dit versprei saam met die wind na almal om jou. Die geure wat die konfyt gee maak ander mense honger daarna. Jy kan die hunkering in hulle oë sien. Hulle oë is leeg, geen glimlagte om hulle monde nie, net die harde lyne van plooie. Dan besef ‘n mens ‘n lewe sonder vreugde maak sy afdruk op jou gestel en jou liggaam. Daar is geen lewe nie, die persoon haal net asem.

Waar jy vandag dalk sit en konfyt op ‘n broodjie smeer, dink aan hoe maklik konfyt aan jou vinger kan kom en met daardie selfde gedagte sal jy weet hoe om jou vreugde met ander te deel.

Konfyt is taai, so jou vreugde wat jy gaan uitdeel sal klou soos konfyt, dalk nie ‘n mooi prentjie nie, maar beslis iets om te onthou.

TYD

Wanneer laas het jy iets gehad om te vier waar jy moes gaan sit en papier vat om alles neer te skryf wat jy gaan benodig vir die viering, wie jy gaan nooi, wat jou spyskaart gaan wees of waar jy dit gaan hou.

Dit is nogal ‘n taak en ‘n half. Veral as jy dit self gaan doen of beplan. Vandag is daar so baie “party-planners” dat mense eerder hul tyd op iets ander spandeer. Hulle haal geld uit en betaal eerder ‘n persoon om dit vir hulle te doen. Jy het die opdragte of instruksies gegee, so nou staan jy agteruit en wag vir die eindresultaat. 

So kom die dag al nader wat die viering gaan gebeur. Jy konsulteer weer met die beplanner en alles is op datum soos dit moet gebeur. Jy is rustig want wat kan verkeerd gaan met die dag. 

So verskil ons van mekaar, ek sal die dag self wil beplan en tot uitvoer wil bring. Ek sal my stempel wil afdruk dat die persoon vir ek die dag beplan moet weet hy/sy is kosbaar vir my. Om net die tyd te vat en iemand se dag spesiaal te maak, is wat baie tel in die lewe. Tyd stap so vinnig dat dit is dalk jou laaste kans is om so ‘n dag te reël. Ander sal weer die teenoorgestelde sê. 

In vandag se lewe is alles so maklik. Jy klim op die rekenaar en “Google” na wat jy soek of beplan. Jy stuur ‘n epos en jy ontvang ‘n antwoord. Jy “Skype”. Tegnologie maak alles so maklik. Jy hoef nie eers op te staan of iewers heen te ry nie. Kuier saam met familie of vriende word so deur die tegnologie gedoen. Weereens verloor ons daardie spesiale tye wat ons kort in die lewe. Om deel van iets of iemand te wees. Om saam in ‘n voertuig te klim en dit ‘n uitstappie te maak wat jy wou bestel deur ‘n epos. Of om te gaan kuier eerder as om te “Skype”. Ons verloor mekaar in hierdie tye. Die antwoord is ons sal more en wanneer gebeur hierdie more,  antwoord daarop is glad nie. Nooit nie.

As jy nie regtig moeite doen met daardie spesiale mense in jou lewe nie, waar is jou tyd saam met jou Hemelse Vader. Lê jou Bybel net langs jou bed as iemand per ongeluk in jou kamer kom sien hulle die Bybel darem raak.Tyd bestaan nie uit sekondes of minute of dae of maande nie. Tyd is nou. Hierdie oomblik.

Gebruik tyd reg, moenie iemand betaal om jou tyd te vat nie. Jy kry ook nie tyd terug nie. As dit verby is, is dit verby.

Geniet jou tyd saam met al jou spesiale mense en met die belangrikste persoon, ons Hemelse Vader.

My liefste ouma Lettietjie

Oor ‘n paar minute was dit jou verjaarsdag.  Ek is nie by die huis om ‘n foto te gaan soek nie. So ek het ‘n video wat moet help om weer die “memories” op te helder.

Lank lank gelede het ons ons warmste klere aangetrek. Musse op ons koppe. Handskoene aan het ons die pad gevat Spoorwegstasie toe om te gaan wag vir die lorrie om te arriveer met al die pakkies. Wat ‘n koue plek. Die wind het om die hoeke gehuil. Binne was ‘n stofie wat darem gehelp het teen die koue wat net die Vrystaat kan stories oor skryf.

Jou huisie se kombuis was altyd warm. In die oggend kon jy ruik watter pap is op die tafel as jy deur die gang gekom het kombuis toe. Die koolstoof het gepraat. Matabele pap. Slap pap. Mieliepap met suiker en lekker botter. Melk pap.

Lekker patats met bobotie. Of groenbone nog op die oudtydse manier gekook met groot aartappels in saam met die lekkerste gebraaide hoender in die oond. Sy velletjie het so geknars onder jou tande. Groot baklei oor die magies en lewertjies.

Somertye het die vrugte trosse gehang aan al die bome. Perskes. Vye. Druiwe. Dit was soos die paradys. Praat ek nie eers van die lekker klontjie lekkers in die kardoes sakkies nie. Die diaken pilletjie wat ons Sondae gekry het in die kerk.

Ek was bevoorreg om my eerste dag van my skool uit jou huisie te kon gaan. Dit is iets wat ek nie onthou nie. Wens ek kan daardie oomblikke herroep wat onherroepbaar is.

Ek kan jou al beleef met jou hand in myne om die hoek na die grootte skool met my 5 vingertjies vol as juffrou vra hoe oud Aletta. Hoe gelukkig om jou eerste kleinkind te kon gewees het.

Baie jare later is jou eerste agter kleinkind gebore. Op hierdie video kan ‘n mens net Ouma se liefde sien en voel. Jy kon daardie lyfie stukkend druk. Dit is hoekom ek weet jare gelede toe ek ook net ‘n baksteen hoog was het jy my net so opgetel en stukkend gedruk en gesoen.

Geen kwaad woord het ooit oor jou lippe gekom nie. Jou hart was net altyd vol liefde.

Dankie dat ek so ryklik geseënd was om Ouma my Ouma te kon genoem het. Waar Ouma vanaand sit en my boodskap saam met my lees en lees soos ek tik en uitvee en weer voor begin weet dat jy het vir my so baie beteken. Jy het my so baie geleer. Vir elke druk teen jou lyf. Vir elke sagtheid waarmee jy altyd na my gekyk het.  Dit word diep diep in my hart gekoester.

Liefste Ouma geniet jou mooi video saam met jou agter kleinseun wat nou al ‘n groot man is. Jou hart sou oor loop van trots oor hom. Dankie vir Ouma se kosbare liefde wat altyd daar was vir my.

Mis jou baie.

Liefde van hier onder op aarde.

Jou kleindogter en naamgenoot

Aletta

DIE LANG PAD

Vandag nooi ek jou uit om saam met my te kuier al waar ons gaan ry. Ek het ‘n piekniek mandjie gepak en die lang pad is ons sin. Waar die wiele ons ook al vat. Bosveld toe om tussen die groot vyf te kuier. Om ‘n warm fles koffie/tee of “ hot chocolate”  te drink. Ons te verkyk aan hoe statig hulle is.

Ons laat die Bosveld agter en ry al kuier met die lang pad na die Noord-Kaap.

Van bosse en gras groen bome tot hier waar daar net kaal vlaktes lê. Rooi sand wat kilometers ver strek. Jy ruik die droogte. Die kaalheid van die veld laat jou dink aan ‘n riller storie. Nie ‘n plek waar jy wil gevang word in die donkerte nie. Eensaamheid en koudheid loop daarmee saam.

Al verder op sekere tye van die jaar lyk dit soos lente. Een blom op ‘n ander blom. Weereens besef jy hoe magtig is God. Orals waar ons nou al gery het is Sy Hand daar. Van die gras groen Bosveld, verby die naakte aarde tot hier waar alles in die mooiste kleure is sonder enige mense hulp.

Al met die kus langs beleef jy die ou wrakke in die see langs die strande. As jy langs so ‘n wrak sit kan jy die gille en benoudheid hoor van die matrose hoe angsbevange hul jare gelede was. Want die dood was op hulle.

Ons mooiste baken, Tafelberg lê en wag vir jou met sy mistigheid om sy kop. As hy die dag pen en papier vat en sy storie skryf sal daar baie soorte wees. Hartseer, romanse, oorlog, verdeeldheid, slawerny, siektes en so kan die lys aangaan.

Al langs die kus op, is ons boomryke aarde so mooi. Knysna se olifante, die mooiste tuin roete.

Skulpies in Jeffreysbaai. Dan kom ons by Port Elizabeth. Ons land se stad wat saam met ander sukkel met water. Baie plekke het reën al geval. Baie plekke het in maande of jare nie ‘n druppel gesien nie.

Net soos ek ons aarde en sy plekke beskryf is dit in ons mense lewens ook. Ons leef in styl en oorvloed. Ons het die kragtigste voertuie. Ons “gym” dat ons spiere bult. Ander lewe fisies van broodkrummels. Elke aand gaan slaap hul met dalk iets in hul maag. Daar kan baie redes voor wees. Baie kan as gevolg van siekte nie self eet nie. Buis voeding is al wat oorbly. Dan kry jy die wat vry leef van die wêreld. Hulle is op hul branderplanke en ry elke golf soos hy hom kry. 

Teen die einde van ons lang pad het ons dalk ‘n bietjie geleer van die lewe en ons self. Dat alles nie net maanskyn en rose orals is nie. Party plekke het deursettingsvermoë gevat om daardie deel te stap. Ander het die mooiste bekoring ingehou. Ander plekke het ‘n mens aan die dink gesit. Ander plekke het jou siel vasgehou.

Dankie dat jy saam met my die lang pad gery het.  Watter pad jy ry, maak die beste van hom.

Die Here gee uitkoms, as jy grond pad ry.  Hy gee seëninge wanneer jy dit nie verwag nie.  Hy laat drome waarheid word.  Hy bring genesing aan siekte en brose harte. Hy maak jou toe met Sy Hande vir hitte en beskerming. Persoonlik dink ek dit is een van die lekkerste paaie  om saam met Hom te stap elke dag van jou lewe.