Ons is almal uniek geskape deur Hom.  Geen mens op aarde het die reg om af te kyk op iemand anders nie.  Dan praat ek nie eers van hoe jy met mense praat of hoe jy hulle hanteer nie.

Daar word gesê dat vormings jare begin as jou kind klein is.  Soos hulle ouer word,  word dit minder. Tot daar nie meer ‘n verandering in jou kind se persoonlikheid of gedrag kan plaas vind nie, tensy ons almal die hulp van ‘n sielkundige inroep nie.  Jy is die mamma of die pappa,  leiding kom van jou af.

Soos die jare van jou lewe aanstap en jy al ouer word en jy in baie sirkels beweeg, vra jouself af,  is jy daardie persoon oor wie mense mal is oor,  hulle is dankbaar jy is deel van hulle kring, of jy is daardie persoon van wie mense eerder wegdeins. 

Daar is so baie verskillende soorte mense  op aarde. Die beskermer, die dronkaard, die narsis, die versorger, die begaafde, die sportster, die professioneel, die bouer en die bakleier, die bakker, die skelm, die gevangene van jou eie lewe, die weldoener en die geliefde. Die lys kan nog aangaan.

Iewers tussen die mense is jy. Iewers beskryf die naam jou. As jy die woord oplees, wat sal jy kry. Kom ons vat die onbekende soos ‘n narsis.

As ek die woord narsis moet beskryf, sou ek sê dit klink vir my na ‘n vetplantjie. Dalk het die blare dorings, die kleur van die blommetjie sou geel wees. Die beskrywing van ‘n narsis op die webtuiste het my hoendervleis gegee.

My eerste gedagte was wie het hierdie woord geskep.  Wat het gebeur dat dit so beskryf word. Watter impak het dit op ‘n persoon gehad.

‘n Narsis ‘n persoon wat ‘n obsessie met homself het.  Wat geen empatie kan betoon nie en ander se lewe hel maak.  Die emosionele, verbale en fisiese mishandeling wat hulle uitdeel  aan ander raak net meer. Die eie ek floreer, met ‘n groot behoefte aan erkenning en bewondering.  Om ander af te kraak en te verkleineer laat hulle beter oor hulself voel.

Ek wonder of hulle ander mense kan liefhê, want waar die eie ek tel, is dit onmoontlik. Jy is te lief vir jouself. Gewone mense word gemanipuleer en misbruik om hulle doelwitte te bereik. Daardie groot groot magsbeheptheid. Narsiste is altyd reg, hulle woede bars uit hulle nate en hulle toon min of geen berou daarna. So word baie mense om die bos gelei want hulle voel goed, iemand sien hulle raak, maar min besef hulle hulle word net gebruik totdat die taak voldoen is wat hulle moes verrig.

Om so verslaan te word op ‘n daaglikse manier is uitmergelend.

Bly jy stil is dit verkeerd.  Staan jy jou man is jy verkeerd.

Wanneer is ver, ver genoeg?

Wanneer trek jy die streep?

Wanneer verlos jy jouself van so ‘n persoon?

Soos ek hier sit en skryf dink ek aan al die soorte mense wat ek al raak geloop het in my lewe. Hoeveel van hulle my geleer het van ja en nee. Moets en moenies. Hoe ek mense moet hanteer, hoe ek met hulle moet praat, hoe ek hulle oor hulle self moet laat voel.

By almal was daar ‘n les om te leer. ‘n Ware lewensles. Iets wat niemand kan steel by jou nie.

Baie aande as ek in my bed klim en ek die Here dank vir my dag en my genadegawes wonder ek hoe ‘n narsis dit reg kry om met dankbaarheid aan die slaap te raak, want alles en almal is in hulle oë niks werd nie.  Hulle gaan slaap stoksielalleen en staan op stoksielalleen met ‘n koue hart.  Dit voel vir my of dit altyd winter om hulle is. Die mure van hulle harte aanmekaar gegom is van valsheid.

Dan vra ek die Here, hoe kan ‘n mens so liefdeloos en koud leef. Hoekom jaag hulle die eie ek so na. Dink die meeste wat so ‘n persoon aan sy medemens kan gee op ‘n dag is om afwesig te wees. Die stilte word dan waardeer.

Waar jy ook al sit en dit lees wat ek skryf, gaan my hart uit na jou as jy die een is wat deur so ‘n marteling moet gaan en met ‘n narsis moet saam lewe.

Met watter soort mens jy ook al te doen het in jou lewe, iemand wat jy nie verstaan of wat jou menswees ruk, gaan op jou knieë en dra hulle op aan die Here.

Pille vir genesing is daar nie hier op aarde vir mense wat vreugde steel by ander nie.

Net gebed bly oor.